یامهدی

🌟پیامبر مهربانے(ص)

💎لا تَكرَهُوا الفِتنَه فِي آخِرالزَّمانِ فَاِنَّها تُبير المُنافِقين

💎از فتنه و آزمايش در آخرالزمان نگران نباشيد چرا ڪه موجب نابودی منافقان خواهد شد.

با مطالعهٔ شبهه‌اندازی‌ها و فتنه‌هایی که در طول تاریخ، مسیر حاکمیت #اولیاء خدا را بسته است، گویا تماشاگر فیلم‌هایی هستیم که اگر اهل #بصیرت و #معرفت نباشیم، نفس امارهٔ خودمان نیز می‌تواند بازیگر آن اتفاقات شود.

فتنه، دامیست برای منافقان

نگاه باطنی را دیدگان نگاه ظاهری برنمی‌تابد. و چون برنمی‌تابد و نمی‌تواند انکار کند، #فتنه می‌کند. #شیطان برای گمراهی در #ولایت هر ابزاری را به کار نمی‌برد؛ تنها ابزار شیطان برای ولایت، فتنه است. فتنه همان جنگ نرم است؛ یعنی نفوذ در افکار و اندیشه‌ها. #مؤمن و کسی که در باطن حرکت کرده هیچ‌گاه در فتنه نمی‌افتد، بلکه #منافق و کسی که در ظاهر حرکت کرده، به دام فتنه می افتد…

#رجب #انتظار ماه رجب، از مبارک‌ترین ایام سال و فراهم‌ترین بسترهای عروج انسان است. ربوبیت حق در این ماه، به طور خاصی تجلی می‌کند و انسان را از تنگی زمان، به باطن آن می‌برد. لذا اگر در این ماه وارد عرصۀ توحید شویم و در خاک عشق و ولایت، جوانه بزنیم، به سرعت نور، ما را حرکت می‌دهد تا شکوفا شویم و بار دهیم. تمام ادعیۀ واردشده در این ماه نیز نسخه‌های این عروج نوری هستند. زیباترین و راه‌گشاترین آن‌ها، دعایی است که از ناحیۀ مقدّسه وارد شده و امام زمان ما(عجّل‌الله‌فرجه) از ما خواسته به آن، اهتمام داشته باشیم و در هر روز رجب، آن را بخوانیم. حقیقت دعا، یافتن رتبه و استعداد وجود است، در آن مرحله‌ای که هست، نسبت به آنچه باید باشد. یعنی اینکه انسان، خود را بیابد و در عمق جانش درک کند که چه طلبی دارد و بفهمد برای رسیدن به آن، چه قدم‌هایی باید بردارد. به بیان دیگر، دعا این است که نقشۀ راه را از آنجا که هست، تا مطلوبی که باید به آن برسد، از درونش بخواند. درحقیقت، برهان هستی و ولایت، در نفس و جان خود انسان است و او برای درک وجود و درک اتصالش به آن، باید درون خود را واکاود. پس اگر گفته‌اند دعا کنید و نمک سفره‌تان را هم از خدا و اهل‌بیت(علیهم‌السلام) بخواهید، منظور فقط این نیست که بگوییم: خدایا بده! برای همین است که ما مدام دعا می‌کنیم و می‌گوییم مستجاب نمی‌شود. برای دعا باید طلب و مطلوب را در جانمان پیدا کنیم. یعنی در همین ناسوت، تمام مراتب وجود را در خود بیابیم. چگونه؟ اولاً باید دریابیم که هستی، مساوی حقّ و ظهوراتش است و هرچه می‌بینیم و نمی‌بینیم، جز ظهور آن ذات نیست؛ خود ما نیز همینیم. ????? ثانیاً باید رابطۀ حق را با ظهوراتش بیابیم؛ که او کمال محض است و این‌ها، ناقصِ کمالات او. این نقص هم، فقط به ذات نداشتن و عین‌ربط بودن است؛ وگرنه ظهورات، همۀ کمالات او را دارند. اصلاً ظهور، مساوی کمال است؛ فقط ذات مستقل ندارد و این نقص، اقتضا و معنیِ بودن اوست، نه نقصی که او را دچار سختی و عقاب کند. همان که قرآن کریم می‌فرماید: “یا أَیّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیّ الْحَمیدُ"[1]. برای همین در صعود نیز باید به ادراک این فقر ذاتی برسیم تا آن غنای محض را بیابیم. حال اگر این دو مقدمه را خوب درک کنیم، دیگر برای قرب به حق، دنبال راه‌های اثباتی و ابزار بیرونی نمی‌رویم؛ چون می‌بینیم که آب در کوزه و یار در خانه است و اصلاً جز یار، کسی نیست. همان گونه که برای دیدن چشم، در بیرون، کاری نمی‌کنیم؛ فقط می‌یابیم که چشم، برای دیدن است و می‌تواند ببیند؛ آن گاه می‌بینیم. حجابی هم اگر در بیرون باشد، چون آن را می‌بینیم، می‌توانیم از سر راه بَرش داریم. پس اگر سیر نزول و آنچه را که هستیم یعنی ظهور حق بودن را بیابیم، در سیر صعود و آنچه باید باشیم، مشکلی نداریم و هدفی را که خدا در خلقت ما دنبال می‌کرده، ظهور می‌دهیم. درواقع اگر ببینیم که “به لحاظ حق"، عین کمالیم، الله را با تمام اسمائش می‌شناسیم؛ چون درمی‌یابیم که: “…ما مِنْ دَابَّةٍ إِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِناصِیَتِها…"؛ و ذات “هو” است که با جامع اسماء خود، به تمام ظهوراتش إشراف دارد. ما پیوسته به وجود، وصلیم؛ فقط باید این اتصال را درک کنیم. ما ذات نداریم؛ اما تمام کمالات آن ذات را به نحو ظهور داریم و نباید در این بُعد، خود را ناقص ببینیم. این نگاه، قدرتی به ما می‌دهد که در کمالات، آنی خود را فقیر نبینیم و در تمام میادین، اتصال خود به غنای حق را درک کنیم. این‌ها حرف و شعار نیست، عینیت وجود ماست. ما خیلی چیزها داریم، یعنی تمام کمالات حق را؛ منتها چشم به گنج درون خود بسته‌ایم؛ و کمترین کارمان در ماه رجب، این است که گوشۀ چشممان را باز کنیم تا طبق خاصیت رجب، بازِ باز شود و درون را خوب ببینیم. به فرمایش امام خمینی(قدّس‌سرّه): «وقتی قلبی روشن به انوار خدایی و روحی پرتوگرفته از شعاع‌های روحانی داری و چراغ قلبت بدون تعالیم خارجی روشن است، اگر از آن نور باطنی که پیشاپیش تو می‌رود، بهره‌مند شوی، هرآینه سرّ و حقیقت کتاب الهی برایت کشف می‌گردد، به شرطِ داشتن طهارت لازم در مسّ حقایق قرآن.»[2] آری؛ قبل از اینکه ما باشیم، اوست و این نور باطنی در تمام مراتب وجودمان با ما حرکت می‌کند. کافی است ببینیم. [1]- سوره فاطر، آیه 15. [2]- شرح دعای سحر، ص56.

​‌? آیه الله جوادی آملی: «زينب_كبري (س) كسي است كه طبق بيان امام سجاد (ع) ظاهراً به مقام شامخ ولايت بار يافته است،  براي اينكه كسي كه بدون تعليم عالم بشود معلمش بلا واسطه خداست؛  كسي كه بدون تفهيم اهل فهم باشد معلمش و مفَهِمش ذات اقدس الهي است  كه وجود مبارك امام سجاد به زينب كبري (س) فرمود:  «أنتِ بِحَمدِ الله عالِمَةٌ غَيرُ معلَّمَةٍ فَهِمَةٌ غَيرُ مُفهَّمَةٍ». آن كه در مكتب بشرهاي عادي درس و فهم نياموخت مع ذلك اهل فهم و علم شد چنين كسي مي شود ولي الله؛  آن سخنراني اش آن حماسه هايش آن صبر و بردباري اش آن قافله سالاري اش نشانه عظمت اين بي بي (س) است.» ❃ قدم قدم ز حـرم میشوے جـدا، برگرد ❃ بدون خواهرِ خود میروے ڪجا، برگرد ❃ بہ پاے تو همہ گیسوے من سفید شده ❃ نزن بہ سینہ‌ے من دسٺِ رد اخا، برگرد زیارتنامه حضرت زینب کبری سلام الله علیها بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ اَلسَّلامُ عَلی آدَمَ صِفْوَهِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلی نُوح نَبِیِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلی اِبْراهیمَ خَلیلِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلی مُوسی کَلیمِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلی عیسی رُوحِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یـا رَسُولَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یـا خَیْرَ خَلْقِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یـا صَفِیَّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یـا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِ اللهِ خـاتَمَ النَّبِیّینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ عَلِیَّ بْنَ اَبی طالِب وَصِیَّ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَهُ سَیِّدَهَ نِسـاءِ الْعـالَمینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمـا یـا سِبْطَیْ نَبِیِّ الرَّحْمَهِ، وَسَیِّدَیْ شَبـابِ اَهْلِ الْجَنَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ سَیِّدَ الْعـابِدینَ وَقُرَّهَ عَیْنِ النّـاظِرینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یـا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی باقِرَ العِلْمِ بَعْدَ النَّبِی، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یـا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّد الصّـادِقَ الْبارَّ الاْمینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْک یـا مُوسَی بْنَ جَعْفَر الطّـاهِرَ الطُّهْرَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یـا عَلِیَّ بْنَ مُوسَی الرِّضَا الْمُرْتَضی، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یـا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیّ التَّقِیَّ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یـا عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّد النَّقِیَّ النّـاصِحَ الاْمینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یـا حَسَنَ بْن عَلِیّ، اَلسَّلامُ عَلَی الْوَصِیِّ مِنْ بَعْدِهِ، اَللّهـُمَ صَلِّ عَلی نُورِکَ وَسِراجِکَ وَوَلِیِّ وَلیِّکَ، وَوَصِیِّ وَصیِّکَ، وَحُجَّتِکَ عَلی خَلْقِکَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ فـاطِمَهَ وَخَدیجَهَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا اُخْتَ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ  بِنْتَ وَلِیِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ وَلِیِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا عَمَّهَ وَلِیِّ اللهِ وَرَحْمَهُ اللهِ وَبَرَکـاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ عَرَّفَ اللهُ بَیْنَنـا وَبَیْنَکُمْ فِی الْجَنَّهِ، وَحَشَرَنـا فی زُمْرَتِکُمْ، وَاَوْرَدَنـا حَوْضَ نَبیِّکُمْ، وَسَقـانـا بِکَاْسِ جَدِّکُمْ مِنْ یَدِ عَلِیِّ بْنِ اَبی طـالِب، صَلَواتُ اللهِ عَلَیْکُمْ، اَسْئَلُ اللهَ اَنْ یُرِیَنـا فیکُمُ السُّرُورَ وَالْفَرَجَ، وَاَنْ و یَجْمَعَنـا وَاِیّـاکُمْ فی زُمْرَهِ جَدِّکُمْ مُحَمَّد صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَاَنْ لا یَسْلُبَنـا مَعْرِفَتَکُمْ، اِنَّهُ وَلِیٌّ قَدیرٌ، اَتَقَرَّبُ اِلَی اللهِ بِحُبِّکُمْ، وَالْبَرائَهِ مِنْ اَعْدائِکُمْ، وَالتَّسْلیمِ اِلَی اللهِ راضِیاً بِهِ غَیْرَ مُنْکِر وَلا مُسْتَکْبِر، وَعَلی یَقینِ مـا اَتی بِهِ مُحَمَّدٌ، وَبِهِ راض نَطْلُبُ بِذلِکَ وَجْهَکَ یـا سَیِّدی، اَللّهـُمَّ وَرِضـاکَ وَالدّارَ الآخِرَهَ، یـا سَیِّدَتی یـا زَیْنَبُ، اِشْفَعی لی فِی الْجَنَّهِ، فَاِنَّ لَکِ عِنْدَ اللهِ شَاْناً مِنَ الشَّاْنِ، اَللّهـُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ اَنْ تَخْتِمَ لی بِالسَّعـادَهِ، فَلا تَسْلُبْ مِنّی مـا اَنَا فیهِ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاّ بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظیمِ، اَللّهـُمَّ اسْتَجِبْ لَنـا وَتَقَبَّلْهُ بِکَرَمِکَ وَعِزَّتِکَ، وَبِرَحْمَتِکَ وَعـافِیَتِکَ، وَصَلَّی اللهُ عَلی مُحَمَّد وَآلِهِ اَجْمَعینَ، وَسَلَّمَ تَسْلیماً یـا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

یا جواد الائمه دهم رجب ✅ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻮﺍﺩ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ?ﺣﻀﺮﺕ ﺟﻮﺍﺩ ﺍﻟﺎﺋﻤﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺩﺭ ﺩﻫﻢ ﻣﺎﻩ ﺭﺟﺐ ﺳﺎﻝ 195 هـ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻧﺪ. (1) ?ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ، ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺟﻨﺎﺏ ﺳﺒﻴﻜﻪ ﻳﺎ ﺩُﺭّﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻧﺎﻡ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ «ﺧﻴﺰﺭﺍﻥ» ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ. (5) ?ﻧﺎﻡ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺤﻤّﺪ، ﻭ ﻛﻨﻴﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺑﻮ ﺟﻌﻔﺮ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺗﺮﻳﻦ ﺍﻟﻘﺎﺏ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺗﻘﻰ ﻭ ﺟﻮﺍﺩ ﺍﺳﺖ. ?یک ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺍﻳّﺎﻡ ﻛﻮﺩﻛﻰِ ﺣﻀﺮﺕ ﺟﻮﺍﺩ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺵ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ. ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ : «ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻟﻮﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻴﻌﻪ ﻣﺒﺎﺭک تر ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ» (7)، ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﻭ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺍﺯ ﺳﻦ ﻣﺒﺎﺭک ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﻭﻟﺎﺩﻯ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ، ﻭ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺟﻮﺍﺩ ﺍﻟﺎﺋﻤﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻮﻟﺎی ماﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﺩﺍﺩ، ﻧﮕﺮﺍﻧﻰ ﻭ شکّ ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﺷﺪ. ? منابع : 1. ﺍﻋﻠﺎﻡ ﺍﻟﻮﺭﻯ : ﺝ 2، ﺹ 91. و … . 2. مسار الشیعة : ﺹ 7. و … . 3. مناقب آل ابی طالب علیهم السلام : ج 4، ص 411. تاج الموالید : ص 52. 4. زاد المعاد : ص 21. مصباح المتهجد : ص 754. 5. اعلام الوری : ج 2، ص 91. ﺑﺤﺎﺭ ﺍلأﻧﻮﺍﺭ : ﺝ 50، ﺹ 7. 6. ﻋﻴﻮﻥ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺍﻟﺮﺿﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ : ﺝ 1، ﺹ 266. 

امام جواد عليه  السلام  فرمود: سه چيز است كه اگر در كسى باشد سبب خوشنودى خداست:  ?* زياد استغفار كردن  * و همنشينى خوب  * زياد صدقه دادن  و سه چيز است كه هركس دارا باشد پشيمان نمى شود :  ?* پرهيز از عجله و شتاب  * مشورت در كارها  * توكل بر خدا وقتى تصميم به انجام كارى گرفت. ?الفصول المهمه 274/275 

​حضرت مهدی (عج) :

?و لِی فِي اِبنَةِ رَسولِ اللهِ اُسوَةٌ حَسَنَةٌ
?دختر رسول خدا (فاطمه) برای من سرمشقی نیکوست.
عوالم العلوم و المعارف، جلد 1